----- Nederlands ----- Durf ik me te laten raken door onrecht? Om eerlijk te zijn: ik leef nogal onder een steen waar weinig nieuws binnenkomt. En dat is een bewuste keuze. Hoe laat je je raken door al het leed in de wereld, zonder ten onder gaan in een vloedgolf van verontwaardiging en machteloosheid? Maar het alternatief, je niet laten raken en alles slechts voor kennisgeving aannemen, stompt af. Mijn struisvogelpolitiek is prettig voor mij, maar verandert niets aan het onrecht dat anderen ondergaan. Daarom til ik dit jaar via de Muskathlon mijn steen een stukje op. Ver genoeg om me te laten raken door het onrecht dat vrouwen wordt aangedaan die in Nederland in de gedwongen prostitutie belanden. En de verontwaardiging die dat veroorzaakt? Die zet ik om in actie: in fondsenwerving, in kilometers hardlopen, in zichtbaarheid voor vrouwen die hun vrijheid verloren zijn. ----- English ----- Do I have the courage to be moved by injustice? To be honest, I live pretty much under a rock, where little news reaches me. That’s not by accident, it’s intentional. How do you allow yourself to be moved by all the suffering in the world without drowning in a flood of outrage and helplessness? But the alternative, not letting it touch you and treating it as background noise, dulls your heart. My ostrich strategy is comfortable for me, but it does nothing to change the suffering of others. So this year, through the Muskathlon, I’m lifting the rock I’ve been hiding under just a little. Far enough to face the reality of women in the Netherlands who are trapped in forced prostitution. And the outrage that stirs in me? I’m turning it into action: into fundraising, into running, into visibility for women who’ve lost their freedom.