Verhalen
WOENSdagavond

Weer terug aangekomen bij het hotel, is het tijd om de geleverde prestaties met elkaar te vieren. En terecht: wat een prestaties heeft iedereen geleverd. Echt iedereen heeft vandaag het uiterste uit zichzelf gehaald! Gelukkig staat er weer een heerlijk diner voor ons klaar, zodat alle energievoorraden weer kunnen worden aangevuld. Op het moment dat iedereen heerlijk zit te eten worden we verrast door een groep Afrikaanse muzikanten en dansers die ons trakteren op traditioneel Tanzaniaans optreden! Als het optreden erop zit, is het tijd om nog even gezellig na te praten en (redelijk) op tijd naar bed te gaan.

Donderdag

Voor we starten, duiken we nog eerst de Bijbel in om alles wat we voelen en ervaren in het juiste licht te zetten. De wandelaars worden gezegend en de geluiden van aanbidding en dankzegging worden nog uitgezongen vanuit het hotel over het Victoriameer. Je kunt de liveblog volgen om de deelnemers in de gaten te houden en op de hoogte te blijven van hun sportieve prestaties.

Hoewel we vandaag heerlijk kunnen uitslapen, is een deel van de groep ‘gewoon’ weer vroeg wakker. Blijkbaar zitten we in een bepaald ritme en lukt het niet meer om lang te slapen. Na -extra- rustig te hebben ontbeten, is het tijd voor de getuigenissendienst. Joshua, een van de deelnemers, opent de Bijbel met ons en vertelt aan de hand van Lucas 17 waarom het zo belangrijk is om getuigenissen te delen.

Na de mooie woorden van Joshua is het tijd om daadwerkelijk onze getuigenissen te delen. Het is mooi om te horen hoe de deelnemers de reis hebben meegemaakt en wat dit heeft gedaan in hun levens. De openheid die iedereen voelt om zijn of haar verhaal te delen, is prachtig en tekent de fijne sfeer die er deze week heerst binnen de groep.

We zouden de hele middag nog door kunnen gaan met onze getuigenissen, maar we willen natuurlijk ook nog graag souvenirs meenemen voor het thuisfront. Met elkaar gaan we naar de markt die een paar honderd meter lopen van het hotel vandaan ligt. Jesse heeft de eigenaren van de winkeltjes al voorbereid op onze komst en we worden met open armen ontvangen. Met een flinke lading schilderijen, armbandjes, shirtjes en nog veel meer gaan we weer terug naar het hotel, terwijl we de marktkooplui blij achterlaten. Ook voor hen is het lastig rondkomen en vandaag hebben zij misschien wel hun beste omzet ooit gedraaid.

Voor we naar het vliegveld van Mwanza gaan, genieten we nog één keer van een heerlijke warme maaltijd. Tijdens de pre-scout heeft het team gemerkt dat het personeel op de luchthaven zijn macht nog weleens wil misbruiken. De groep krijgt dan ook duidelijke instructies mee om alles zo goed mogelijk te laten verlopen. Ook vragen we de ruim honderdvijftig mensen die al de hele week thuis meebidden om te bidden voor een voorspoedige reis. Eenmaal aangekomen op het vliegveld aangekomen, worden we met open armen ontvangen en wil de manager van de luchthaven zelfs een groepsfoto met ons. Dit mag gerust een klein wonder heten! Ondanks de korte overstaptijd op Dar es Salaam halen we ook ons vliegtuig richting Amsterdam. Rond 7:45 uur Nederlands tijd landen we weer op Nederlandse bodem en is het tijd om afscheid te nemen van elkaar en onze familie en vrienden weer in onze armen te sluiten.

Wat een bijzondere tijd hebben we met elkaar gehad in Tanzania. We hebben ongelofelijk veel gezien en mogelijk nog meer indrukken opgedaan. Het was enorm confronterend om de enorme armoede te zien, maar het was daarentegen enorm bemoedigend om te zien wat een verschil het werk van Compassion maakt in de levens van zoveel kinderen en gezinnen. De komende tijd staat in het teken van ‘verwerken’. Eén ding staat echter vast: onze harten zijn geraakt!

Verhalen

Dag 7: Het ziekenhuis van Sengerema

Lees volgende Story
DSC06181-8.jpg