Verhalen
Woensdag

Het is tegen zes uur ’s ochtends als de ruim vijftig deelnemers zich verzamelen op het meetingpoint op Schiphol. Hoewel een groot deel van de groep er al een behoorlijke reis op heeft zitten, moet het echte reizen nog beginnen. Het is duidelijk dat iedereen echt naar deze dag heeft toegeleefd, want er hangt een ietwat gespannen sfeer. Als de laatste spullen zijn verdeeld over de koffers, opent Arjan de week dan écht door een zegen te vragen over de reis en de rest van de week. Na een soepele check-in hebben we nog ruim twee uur over voor we vertrekken. “Goed om te weten dat ik dus prima een extra uurtje had kunnen slapen”, grapt een van de deelnemers.

Een aantal boeken, films, gesprekken, schoonheidsslaapjes en zo’n elf uur verder, komen we aan op onze eindbestemming voor die dag: Dar es Salaam. Meteen maken we kennis met de Afrikaanse ‘cultuur’ als blijkt dat er veel te weinig pendelbusjes zijn om ons naar het hotel te brengen. Iets later dan gepland, zitten we rond middernacht dan tocht aan onze ‘late night snack’, terwijl Arjan ons nog bemoedigd met de woorden van Paulus uit Romeinen 1. Hoewel Paulus hen nog nooit heeft ontmoet, kijkt hij enorm uit om de gemeente daar te ontmoeten. De parallel met ons avontuur is eenvoudig te trekken: hoewel wij de mensen hier in Tanzania nog nooit hebben ontmoet, kijken we er enorm naar uit om hen te ontmoeten. We zijn enorm benieuwd naar de bijzondere dingen die God deze week gaat doen!

Donderdag

Een kleine vijf uur later zitten we alweer aan het ontbijt. We vliegen vandaag al vroeg weer door naar Mwanza, de omgeving waar we de komende week verblijven. Na een korte binnenlandse vlucht komen we aan op het kleine vliegveld van Mwanza, waar Linda en Sabina ons al op staan te wachten. Vrijwel meteen stappen we in de bussen richting het eerste project dat we bezoeken. Het gaat nu echt beginnen! Na een korte autorit over typisch Afrikaanse wegen komen we aan bij een van de Compassionprojecten in Mwanza, waar een enthousiast ontvangstcomité van lachende, zwaaiende kinderen en dansende vrouwen ons ontvangt. Een prachtige show met traditionele dans, waar ook de ‘dansmoves’ van een aantal deelnemers en crewleden wordt getest, volgt. Op geheel Afrikaanse wijze wordt het welkom vervolgd met een flink aantal toespraken van allerlei mensen die ontzettend blij zijn dat we er zijn. Gelukkig wordt het wachten beloond met een heerlijke Tanzaniaanse lunch (met hele vissenkoppen!); iets waar we inmiddels wel weer aan toe waren.

Als iedereen genoeg heeft gegeten, krijgen we een rondleiding op het project. Het is prachtig om te zien hoe het project een echte ontmoetingsplek is voor de kinderen en jongeren uit de buurt. Het project wordt niet gebruikt om les te geven (dit gebeurt op andere scholen in de buurt), maar om de kinderen en jongeren op een leuke manier voor te bereiden op hoe zij later een inkomen voor zichzelf kunnen verdienen; een soort ‘voorbereidend beroepsonderwijs’ dus. Iedere zaterdag worden er tal van ‘trainingen’ gegeven in allerlei onderdelen. Van meubels maken tot vee houden en van kleding maken tot video’s maken: de mogelijkheden zijn enorm en geven de kinderen een goed beeld van de verschillende mogelijkheden op een toekomst die zij hebben.

Het is prachtig om te zien hoe de interactie tussen de deelnemers en de kinderen van het project is. De kinderen voelen zich helemaal op hun gemak en trekken steeds meer naar de deelnemers toe. Er wordt gedanst en gelachen en er is enorme verwondering over de meegebrachte bellenblaas en de prachtige blonde lokken van sommige deelnemers. De verwondering over sommige zaken is overigens wederzijds, maar die verhalen delen we maar even niet ;-)

Het projectbezoek wordt afgesloten met een Afrikaanse kerkdienst waar weer veel gedanst en gezongen (en gepraat) wordt. Speciaal voor ons zijn er meerdere nummers ingestudeerd en mogen wij de Tanzaniaanse kerkgangers een zegenlied toezingen. Wat een bijzondere belevenis!

Vanavond is het tijd om even rustig aan te doen, lekker te eten, met elkaar nog een devotion te houden en vooral om even wat meer uren slaap te pakken. Morgen meer over deze avonturen, maar wees gerust: we hebben een fantastische start van deze Muskathlonweek!

P.S, Meer foto's zijn te vinden op het Facebook- en Instagramkanaal van de Muskathlon.

Verhalen

Kinderen in armoede: de keiharde cijfers

Lees volgende Story
Jongen-in-armoede-1200x540-c-default.jpg