Het verhaal van Joy

Jarenlang werd Joy* door haar eigen tante misbruikt voor livestreams. Nu vecht ze om andere kinderen te beschermen tegen dit gruwelijke kwaad. “We hebben meer mensen nodig in het gevecht tegen slavernij.”

Tot haar tiende had Joy een mooie jeugd. “We woonden klein, maar vormden een gelukkig gezin,” vertelt ze. Dat geluk verdween toen haar moeder voor werk naar het buitenland vertrok. “Ik woonde bij elk familielid dat me maar in huis wilde nemen. Ik miste mijn moeder zo. Vaak voelde ik mij net een straathond.”

Op een dag werd ze met een paar vriendinnen bij haar tante thuis uitgenodigd. Ze dacht dat haar tante hulp wilde bieden, maar al snel bleek dat ze andere bedoelingen had. “Ze dwongen mijn vriendinnen en mij een slaapkamer in te gaan. Toen zagen we de camera. Tot mijn schrik vroegen ze mij om mijn kleren uit te trekken. Ze zeiden dat er foto’s van ons samen gemaakt zouden worden. Ik was zo bang, nerveus en verward.”

Op verzoek van mannen uit westerse landen werd Joy misbruikt voor de camera. Via chats legde haar tante, die Joy ‘bazin’ noemde, contact met hen. Het misbruik ging jarenlang door. “Ik bleef maar hopen dat dingen zouden veranderen,” verzucht Joy. “Dat het misbruik zou stoppen.”

Na jaren van seksuele uitbuiting, kwam IJM het misbruik op het spoor. Samen met de politie deden ze een inval en bevrijdden Joy en de andere meisjes. Ook arresteerden ze haar tante.

De psychologische en emotionele littekens waren diep. Dankzij therapie leerde ze stap voor stap hoe ze deze littekens kon helen. Een van de grootste uitdagingen was het herstellen van vertrouwen. Nadat ze was misleid door iemand die ze eens vertrouwde, moest Joy leren om opnieuw vertrouwen op te bouwen in de mensen om haar heen, inclusief degenen die haar wilden helpen. Dit proces was essentieel voor haar emotionele genezing en het opbouwen van gezonde relaties.

In de rechtszaal getuigde Joy tegen haar tante, die haar jarenlang had misbruikt. Gemakkelijk was het niet. “Tijdens de eerste hoorzitting bleef ik maar huilen,” kijkt ze terug. Maar aan de hand van medewerkers van IJM liet zij zich niet uit het veld slaan door de bedreigingen die haar tante zelfs nog in de rechtbank naar haar uitte. Joy stond op. Letterlijk. “Ik denk dat mijn angst minder werd omdat mijn advocaat strategisch voor me ging zitten, zodat ik het gezicht van mijn tante niet kon zien.”

Haar passie en bewogenheid brengen Joy nu op plekken waar ze nooit dacht te zullen komen. Zo sprak ze op een groot evenement in het Verenigd Koninkrijk en sloot daar af met deze woorden: “De realiteit van moderne slavernij is onvoorstelbaar duister en werkelijk verschrikkelijk. We hebben meer mensen nodig in het gevecht tegen slavernij. We hebben jou nodig. Het moet stoppen. Ik geloof dat het kán stoppen. Samen kunnen we een eind maken aan slavernij.”

*Om haar privacy te beschermen, gebruiken we niet haar echte naam.